PROVERBIORUM 15:1-17

¹Responsio mollis frangit iram; sermo durus suscitat furorem.

²Lingua sapientium ornat scientiam; os fatuorum ebullit stultitiam.

³In omni loco, oculi Domini contemplantur bonos et malos.

⁴Lingua placabilis lignum vitæ; quæ autem immoderata est conteret spiritum.

⁵Stultus irridet disciplinam patris sui; qui autem custodit increpationes astutior fiet. In abundanti justitia virtus maxima est: cogitationes autem impiorum eradicabuntur.

⁶Domus justi plurima fortitudo, et in fructibus impii conturbatio.

⁷Labia sapientium disseminabunt scientiam; cor stultorum dissimile erit.

⁸Victimæ impiorum abominabiles Domino; vota justorum placabilia.

⁹Abominatio est Domino via impii; qui sequitur justitiam diligitur ab eo.

¹⁰Doctrina mala deserenti viam vitæ; qui increpationes odit, morietur.

¹¹Infernus et perditio coram Domino; quanto magis corda filiorum hominum !

¹²Non amat pestilens eum qui se corripit, nec ad sapientes graditur.

¹³Cor gaudens exhilarat faciem; in mœrore animi dejicitur spiritus.

¹⁴Cor sapientis quærit doctrinam, et os stultorum pascitur imperitia.

¹⁵Omnes dies pauperis, mali; secura mens quasi juge convivium.

¹⁶Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles.

¹⁷Melius est vocari ad olera cum caritate, quam ad vitulum saginatum cum odio.