PROVERBIORUM 12:1-16

¹Qui diligit disciplinam diligit scientiam; qui autem odit increpationes insipiens est.

²Qui bonus est hauriet gratiam a Domino; qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit.

³Non roborabitur homo ex impietate, et radix justorum non commovebitur.

⁴Mulier diligens corona est viro suo; et putredo in ossibus ejus, quæ confusione res dignas gerit.

⁵Cogitationes justorum judicia, et consilia impiorum fraudulenta.

⁶Verba impiorum insidiantur sanguini; os justorum liberabit eos.

⁷Verte impios, et non erunt; domus autem justorum permanebit.

⁸Doctrina sua noscetur vir; qui autem vanus et excors est patebit contemptui.

⁹Melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane.

¹⁰Novit justus jumentorum suorum animas; viscera autem impiorum crudelia.

¹¹Qui operatur terram suam satiabitur panibus; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.

¹²Desiderium impii munimentum est pessimorum; radix autem justorum proficiet.

¹³Propter peccata labiorum ruina proximat malo; effugiet autem justus de angustia.

¹⁴De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et juxta opera manuum suarum retribuetur ei.

¹⁵Via stulti recta in oculis ejus; qui autem sapiens est audit consilia.

¹⁶Fatuus statim indicat iram suam; qui autem dissimulat injuriam callidus est.