Pieśń nad Pieśniami 1:8-16

⁸Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.

⁹Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.

¹⁰Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, a twoja szyja – łańcuchami.

¹¹Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.

¹²Dopóki król jest przy swoim stole, mój nard rozsiewa swoją woń.

¹³Jak wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.

¹⁴Mój miły jest dla mnie jak grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.

¹⁵O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są jak oczy gołębicy.

¹⁶O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.