Mga Kawikaan 11:17-25

¹⁷Ang maawaing tao ay gumagawa ng mabuti sa kaniyang sariling kaluluwa: nguni't ang taksil ay bumabagabag sa kaniyang sariling laman.

¹⁸Ang masama ay nakikinabang ng mga marayang sahod: nguni't ang naghahasik ng katuwiran ay nagtatamo ng tiwasay na ganting pala.

¹⁹Siyang matatag sa katuwiran ay magtatamo ng buhay: at siyang humahabol ng kasamaan ay sa kaniyang sariling ikamamatay.

²⁰Silang suwail sa puso ay kasuklamsuklam sa Panginoon: nguni't ang gayong sakdal sa kanilang lakad ay kaniyang kaluguran.

²¹Bagaman ang kamay ay makikikamay, ang masamang tao ay walang pagsalang parurusahan: nguni't ang binhi ng matuwid ay maliligtas.

²²Kung paano ang hiyas na ginto sa nguso ng baboy, gayon ang magandang babae na walang bait.

²³Ang nasa ng matuwid ay buti lamang: nguni't ang hintay ng masama ay poot.

²⁴May nagsasabog, at tumutubo pa, at may humahawak naman ng higit kay sa karampatan, nguni't nauuwi lamang sa pangangailangan.

²⁵Ang kaluluwang mapagbigay ay tataba: at siyang dumidilig ay madidilig din.