Mga Awit 119:46-94

⁴⁶Ako nama'y magsasalita ng iyong mga patotoo sa harap ng mga hari, at hindi ako mapapahiya.

⁴⁷At ako'y maaaliw sa iyong mga utos, na aking iniibig.

⁴⁸Akin namang itataas ang aking mga kamay sa iyong mga utos, na aking inibig; at ako'y magbubulay sa iyong mga palatuntunan.

⁴⁹Iyong alalahanin ang salita sa iyong lingkod, na doo'y iyong pinaasa ako.

⁵⁰Ito'y aking kaaliwan sa aking pagkapighati: sapagka't binuhay ako ng iyong salita.

⁵¹Ang palalo ay dumuwahaging mainam sa akin: gayon ma'y hindi ako hihiwalay sa iyong kautusan.

⁵²Aking inalaala ang mga kahatulan mo ng una, Oh Panginoon, at ako'y nagaliw sa sarili.

⁵³Maalab na galit ang humawak sa akin, dahil sa masama na nagpabaya ng iyong kautusan.

⁵⁴Ang iyong mga palatuntunan ay naging aking mga awit sa bahay ng aking pangingibang bayan.

⁵⁵Aking inalaala sa gabi ang pangalan mo, Oh Panginoon, at sinunod ko ang iyong kautusan.

⁵⁶Ito ang tinamo ko, sapagka't aking iningatan ang mga tuntunin mo.

⁵⁷Ang Panginoon ay aking bahagi: aking sinabi na aking tutuparin ang iyong mga salita.

⁵⁸Aking hiniling ang iyong biyaya ng aking buong puso: magmahabagin ka sa akin ayon sa iyong salita.

⁵⁹Ako'y nagiisip sa aking mga lakad, at ibinalik ko ang aking mga paa sa iyong mga patotoo.

⁶⁰Ako'y nagmadali, at hindi ako nagmakupad, na sundin ang iyong mga utos.

⁶¹Pinuluputan ako ng mga panali ng masama; nguni't hindi ko nilimot ang iyong kautusan.

⁶²Sa hating gabi ay babangon ako upang magpasalamat sa iyo, dahil sa iyong mga matuwid na kahatulan.

⁶³Ako'y kasama ng lahat na nangatatakot sa iyo, at ng nagsisitupad ng iyong mga tuntunin.

⁶⁴Ang lupa, Oh Panginoon, ay puno ng iyong kagandahang-loob: ituro mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.

⁶⁵Ginawan mo ng mabuti ang iyong lingkod, Oh Panginoon, ayon sa iyong salita.

⁶⁶Turuan mo ako ng mabuting kahatulan at kaalaman; sapagka't ako'y sumampalataya sa iyong mga utos.

⁶⁷Bago ako nagdalamhati ay naligaw ako; nguni't ngayo'y tinutupad ko ang iyong salita.

⁶⁸Ikaw ay mabuti, at gumagawa ng mabuti; ituro mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.

⁶⁹Ang palalo ay kumatha ng kabulaanan laban sa akin: aking tutuparin ang iyong mga tuntunin ng buong puso ko.

⁷⁰Ang puso nila ay matabang gaya ng sebo; nguni't ako'y naaaliw sa iyong kautusan.

⁷¹Mabuti sa akin na ako'y napighati; upang aking matutuhan ang mga palatuntunan mo.

⁷²Ang kautusan ng iyong bibig ay lalong mabuti sa akin kay sa libong ginto at pilak.

⁷³Ginawa ako at inanyuan ako ng iyong mga kamay: bigyan mo ako ng unawa, upang matutuhan ko ang iyong mga utos.

⁷⁴Silang nangatatakot sa iyo ay makikita ako, at matutuwa; sapagka't ako'y umasa sa iyong salita;

⁷⁵Talastas ko, Oh Panginoon na ang mga kahatulan mo ay matuwid, at sa pagtatapat, iyo akong dinalamhati.

⁷⁶Isinasamo ko sa iyo na maging kaaliwan ko ang iyong kagandahang-loob, ayon sa iyong salita sa iyong lingkod.

⁷⁷Dumating nawa sa akin ang iyong malumanay na kaawaan upang ako'y mabuhay: sapagka't ang kautusan mo'y aking kaaliwan.

⁷⁸Mahiya ang palalo; sapagka't dinaig nila ako ng walang kadahilanan: nguni't ako'y magbubulay sa iyong mga tuntunin.

⁷⁹Bumalik nawa sa akin yaong nangatatakot sa iyo, at silang nangakakakilala ng iyong mga patotoo.

⁸⁰Maging sakdal nawa ang aking puso sa iyong mga palatuntunan; upang huwag akong mapahiya.

⁸¹Pinanglulupaypayan ng aking kaluluwa ang iyong pagliligtas: nguni't umaasa ako sa iyong salita.

⁸²Pinangangalumatahan ng aking mga mata ang iyong salita, samantalang aking sinasabi, Kailan mo ako aaliwin?

⁸³Sapagka't ako'y naging parang balat na lalagyan ng alak sa usok; gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang iyong mga palatuntunan.

⁸⁴Gaano karami ang mga kaarawan ng iyong lingkod? Kailan ka gagawa ng kahatulan sa kanila na nagsisiusig sa akin?

⁸⁵Inihukay ako ng palalo ng mga lungaw na hindi mga ayon sa iyong kautusan.

⁸⁶Lahat mong mga utos ay tapat. Kanilang inuusig ako na may kamalian; tulungan mo ako.

⁸⁷Kanilang tinunaw ako halos sa ibabaw ng lupa; nguni't hindi ko pinabayaan ang mga tuntunin mo.

⁸⁸Buhayin mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob; sa gayo'y aking iingatan ang patotoo ng iyong bibig.

⁸⁹Magpakailan man, Oh Panginoon, ang iyong salita ay natatag sa langit.

⁹⁰Ang iyong pagtatapat ay sa lahat ng sali't saling lahi: iyong itinatag ang lupa, at lumalagi.

⁹¹Namamalagi sa araw na ito ayon sa iyong mga alituntunin; sapagka't lahat ng bagay ay mga lingkod mo.

⁹²Kundi ang kautusan mo'y naging aking kaaliwan, namatay nga sana ako sa aking kadalamhatian.

⁹³Hindi ko kalilimutan kailan man ang mga tuntunin mo; sapagka't sa pamamagitan ng mga yaon ay binuhay mo ako.

⁹⁴Ako'y iyo, iligtas mo ako, sapagka't aking hinanap ang mga tuntunin mo,