Kaznodziei 1:3-8

³Jaki pożytek ma człowiek z całego swego trudu, który podejmuje pod słońcem?

⁴Jedno pokolenie przemija, drugie pokolenie przychodzi, lecz ziemia trwa na wieki.

⁵Słońce wschodzi i słońce zachodzi, i spieszy do swego miejsca, z którego znów wschodzi.

⁶Wiatr idzie na południe i zawraca na północ, krąży nieustannie i znowu wraca na drogę swego krążenia.

⁷Wszystkie rzeki płyną do morza, lecz morze się nie przepełnia; do miejsca, z którego rzeki płyną, znowu wracają.

⁸Wszystkie rzeczy są pełne trudu, a człowiek nie zdoła tego wyrazić. Oko nie nasyci się patrzeniem ani ucho nie napełni się słuchaniem.