Filippenzen 1

1

2

3

4

¹Paulus en Timóteus, dienaars van Christus Jesus: aan al de heiligen in Christus Jesus, die te Filippi zijn, met hun bisschoppen en diakens:

²Genade en vrede zij u van God onzen Vader en van den Heer Jesus Christus.

³Ik breng dank aan mijn God, -zo dikwijls ik aan u denk,

⁴en bij al mijn gebeden met blijdschap voor u allen bid,

⁵voor uw gehechtheid aan het Evangelie van de eerste dag af tot heden toe.

⁶Want ik heb het vaste vertrouwen, dat Hij, die in u het goede werk is begonnen, het ook zal voltooien tot op de Dag van Christus Jesus.

⁷Want het is niet meer dan billijk, dat ik zó over u allen denk, daar ik u ronddraag in mijn hart, en daar gij allen deelgenoot aan mijn genade zijt, zowel in mijn boeien als in de verdediging en bevestiging van het Evangelie.

⁸God is mijn getuige, hoe ik met de hartelijke liefde van Christus Jesus naar u allen verlang.

⁹En ik bid, dat uw liefde steeds meer moge winnen aan kennis en zedelijk inzicht,

¹⁰om scherp het goed van het kwaad te onderscheiden; en dat gij op de Dag van Christus rein en onberispelijk moogt zijn,

¹¹beladen met de vrucht der gerechtigheid, die door Jesus Christus is verworven, tot eer en glorie van God.

¹²Broeders, ik wil u doen weten, dat mijn lotgevallen veel hebben bijgedragen tot de vooruitgang van het Evangelie.

¹³Heel de keizerlijke lijfwacht en alle anderen zijn er door te weten gekomen, dat ik mijn boeien draag om Christus’ wil;

¹⁴en de meeste broeders zijn door mijn boeien met vertrouwen vervuld op den Heer, en verkondigen het woord Gods met groter durf en zonder vrees.

¹⁵Zeker, sommigen preken Christus uit nijd en strijd, maar anderen toch ook met een zuivere mening.

¹⁶Dezen preken Christus uit liefde, omdat ze weten, dat ik voor de verdediging van het Evangelie gevangen zit;

¹⁷anderen echter uit partijzucht, en met de verkeerde bedoeling, om daardoor mijn boeien nog te verzwaren.

¹⁸Maar wat doet het er toe? Hoe dan ook, met of zonder bijbedoeling, wanneer Christus maar wordt gepreekt! Daarover verheug ik mij, en zal ik me ook blijven verheugen.

¹⁹Want ik weet, dat dit mij tot heil strekken zal, dank zij uw gebed en de bijstand van den Geest van Jesus Christus.

²⁰Hiernaar smacht ik en hoop ik, dat ik in geen enkel opzicht zal worden beschaamd, maar dat ik nu zoals immer met alle vrijmoedigheid Christus verheerlijken zal in mijn lichaam, hetzij door leven of dood.

²¹Want leven is voor mij: “Christus,” en sterven dus een gewin;

²²maar wanneer ik in het vlees blijf leven, dan betekent dit voor mij: vruchtbare arbeid. Ik weet dus niet, wat ik kiezen moet;

²³ik word naar twee kanten getrokken. Ik smacht er naar, ontbonden te worden en met Christus te zijn; want dit is verreweg het beste.

²⁴Maar meer noodzakelijk is het om wille van u, dat ik blijf leven in het vlees.

²⁵En omdat ik hiervan overtuigd ben, weet ik ook, dat ik zal blijven leven, en bij u allen zal blijven voor uw vooruitgang in het geloof, en uw vreugde daarin.

²⁶Zo zult gij bij mijn terugkeer nog meer over mij kunnen roemen in Christus Jesus.

²⁷Enkel dit! Leidt een leven, dat het Evangelie van Christus waardig is. Zó, dat ik bij mijn komst het kan zien, of bij mijn afwezigheid horen, dat gij vast blijft staan in één geest, dat gij eensgezind strijdt voor het geloof in het Evangelie,

²⁸en dat gij u helemaal niet bang laat maken door de tegenstanders. Voor hen is dit een teken van ondergang, maar voor u een teken van zaligheid; en wel een teken van God.

²⁹Want dan valt u de genade ten deel, in Christus te geloven niet alleen, maar ook voor Hem te lijden,

³⁰en dezelfde strijd te doorstaan, die gij vroeger van mij hebt gezien, en thans van mij hoort.