ACTUUM APOSTOLORUM 27:13-26

¹³Aspirante autem austro, æstimantes propositum se tenere, cum sustulissent de Asson, legebant Cretam.

¹⁴Non post multum autem misit se contra ipsam ventus typhonicus, qui vocatur Euroaquilo.

¹⁵Cumque arrepta esset navis, et non posset conari in ventum, data nave flatibus, ferebamur.

¹⁶In insulam autem quamdam decurrentes, quæ vocatur Cauda, potuimus vix obtinere scapham.

¹⁷Qua sublata, adjutoriis utebantur, accingentes navem, timentes ne in Syrtim inciderent, summisso vase sic ferebantur.

¹⁸Valida autem nobis tempestate jactatis, sequenti die jactum fecerunt:

¹⁹et tertia die suis manibus armamenta navis projecerunt.

²⁰Neque autem sole, neque sideribus apparentibus per plures dies, et tempestate non exigua imminente, jam ablata erat spes omnis salutis nostræ.

²¹Et cum multa jejunatio fuisset, tunc stans Paulus in medio eorum, dixit: Oportebat quidem, o viri, audito me, non tollere a Creta, lucrique facere injuriam hanc et jacturam.

²²Et nunc suadeo vobis bono animo esse: amissio enim nullius animæ erit ex vobis, præterquam navis.

²³Astitit enim mihi hac nocte angelus Dei, cujus sum ego, et cui deservio,

²⁴dicens: Ne timeas, Paule: Cæsari te oportet assistere: et ecce donavit tibi Deus omnes qui navigant tecum.

²⁵Propter quod bono animo estote, viri: credo enim Deo quia sic erit, quemadmodum dictum est mihi.

²⁶In insulam autem quamdam oportet nos devenire.