2 പിതരഃ 3

1

2

3

¹ഹേ പ്രിയതമാഃ, യൂയം യഥാ പവിത്രഭവിഷ്യദ്വക്തൃഭിഃ പൂർവ്വോക്താനി വാക്യാനി ത്രാത്രാ പ്രഭുനാ പ്രേരിതാനാമ് അസ്മാകമ് ആദേശഞ്ച സാരഥ തഥാ യുഷ്മാൻ സ്മാരയിത്വാ

²യുഷ്മാകം സരലഭാവം പ്രബോധയിതുമ് അഹം ദ്വിതീയമ് ഇദം പത്രം ലിഖാമി|

³പ്രഥമം യുഷ്മാഭിരിദം ജ്ഞായതാം യത് ശേഷേ കാലേ സ്വേച്ഛാചാരിണോ നിന്ദകാ ഉപസ്ഥായ

⁴വദിഷ്യന്തി പ്രഭോരാഗമനസ്യ പ്രതിജ്ഞാ കുത്ര? യതഃ പിതൃലോകാനാം മഹാനിദ്രാഗമനാത് പരം സർവ്വാണി സൃഷ്ടേരാരമ്ഭകാലേ യഥാ തഥൈവാവതിഷ്ഠന്തേ|

⁵പൂർവ്വമ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യേനാകാശമണ്ഡലം ജലാദ് ഉത്പന്നാ ജലേ സന്തിഷ്ഠമാനാ ച പൃഥിവ്യവിദ്യതൈതദ് അനിച്ഛുകതാതസ്തേ ന ജാനാന്തി,

⁶തതസ്താത്കാലികസംസാരോ ജലേനാപ്ലാവിതോ വിനാശം ഗതഃ|

⁷കിന്ത്വധുനാ വർത്തമാനേ ആകാശഭൂമണ്ഡലേ തേനൈവ വാക്യേന വഹ്ന്യർഥം ഗുപ്തേ വിചാരദിനം ദുഷ്ടമാനവാനാം വിനാശഞ്ച യാവദ് രക്ഷ്യതേ|

⁸ഹേ പ്രിയതമാഃ, യൂയമ് ഏതദേകം വാക്യമ് അനവഗതാ മാ ഭവത യത് പ്രഭോഃ സാക്ഷാദ് ദിനമേകം വർഷസഹസ്രവദ് വർഷസഹസ്രഞ്ച ദിനൈകവത്|

⁹കേചിദ് യഥാ വിലമ്ബം മന്യന്തേ തഥാ പ്രഭുഃ സ്വപ്രതിജ്ഞായാം വിലമ്ബതേ തന്നഹി കിന്തു കോഽപി യന്ന വിനശ്യേത് സർവ്വം ഏവ മനഃപരാവർത്തനം ഗച്ഛേയുരിത്യഭിലഷൻ സോ ഽസ്മാൻ പ്രതി ദീർഘസഹിഷ്ണുതാം വിദധാതി|

¹⁰കിന്തു ക്ഷപായാം ചൗര ഇവ പ്രഭോ ർദിനമ് ആഗമിഷ്യതി തസ്മിൻ മഹാശബ്ദേന ഗഗനമണ്ഡലം ലോപ്സ്യതേ മൂലവസ്തൂനി ച താപേന ഗലിഷ്യന്തേ പൃഥിവീ തന്മധ്യസ്ഥിതാനി കർമ്മാണി ച ധക്ഷ്യന്തേ|

¹¹അതഃ സർവ്വൈരേതൈ ർവികാരേ ഗന്തവ്യേ സതി യസ്മിൻ ആകാശമണ്ഡലം ദാഹേന വികാരിഷ്യതേ മൂലവസ്തൂനി ച താപേന ഗലിഷ്യന്തേ

¹²തസ്യേശ്വരദിനസ്യാഗമനം പ്രതീക്ഷമാണൈരാകാങ്ക്ഷമാണൈശ്ച യൂഷ്മാഭി ർധർമ്മാചാരേശ്വരഭക്തിഭ്യാം കീദൃശൈ ർലോകൈ ർഭവിതവ്യം?

¹³തഥാപി വയം തസ്യ പ്രതിജ്ഞാനുസാരേണ ധർമ്മസ്യ വാസസ്ഥാനം നൂതനമ് ആകാശമണ്ഡലം നൂതനം ഭൂമണ്ഡലഞ്ച പ്രതീക്ഷാമഹേ|

¹⁴അതഏവ ഹേ പ്രിയതമാഃ, താനി പ്രതീക്ഷമാണാ യൂയം നിഷ്കലങ്കാ അനിന്ദിതാശ്ച ഭൂത്വാ യത് ശാന്ത്യാശ്രിതാസ്തിഷ്ഠഥൈതസ്മിൻ യതധ്വം|

¹⁵അസ്മാകം പ്രഭോ ർദീർഘസഹിഷ്ണുതാഞ്ച പരിത്രാണജനികാം മന്യധ്വം| അസ്മാകം പ്രിയഭ്രാത്രേ പൗലായ യത് ജ്ഞാനമ് അദായി തദനുസാരേണ സോഽപി പത്രേ യുഷ്മാൻ പ്രതി തദേവാലിഖത്|

¹⁶സ്വകീയസർവ്വപത്രേഷു ചൈതാന്യധി പ്രസ്തുത്യ തദേവ ഗദതി| തേഷു പത്രേഷു കതിപയാനി ദുരൂഹ്യാണി വാക്യാനി വിദ്യന്തേ യേ ച ലോകാ അജ്ഞാനാശ്ചഞ്ചലാശ്ച തേ നിജവിനാശാർഥമ് അന്യശാസ്ത്രീയവചനാനീവ താന്യപി വികാരയന്തി|

¹⁷തസ്മാദ് ഹേ പ്രിയതമാഃ, യൂയം പൂർവ്വം ബുദ്ധ്വാ സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത, അധാർമ്മികാണാം ഭ്രാന്തിസ്രോതസാപഹൃതാഃ സ്വകീയസുസ്ഥിരത്വാത് മാ ഭ്രശ്യത|

¹⁸കിന്ത്വസ്മാകം പ്രഭോസ്ത്രാതു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹേ ജ്ഞാനേ ച വർദ്ധധ്വം| തസ്യ ഗൗരവമ് ഇദാനീം സദാകാലഞ്ച ഭൂയാത്| ആമേൻ|