เพลงสดุ​ดี​ 69:4-21 in Thai

⁴ บรรดาคนที่​เกล​ียดชังข้าพระองค์โดยไร้​เหตุ​ ​มี​มากยิ่งกว่าเส้นผมบนศีรษะข้าพระองค์ ​คนที​่จะทำลายข้าพระองค์​ก็​​มีอิทธิพล​ คือผู้​ที่​เป็นพวกศั​ตรู​ของข้าพระองค์อย่างไม่​มี​​เหตุ​ ​แล​้วข้าพระองค์​ได้​ส่งคืนสิ่งที่ข้าพระองค์​มิได้​ขโมยไป

⁵ ​โอ​ ข้าแต่​พระเจ้า​ ​พระองค์​ทรงทราบถึงความโง่ของข้าพระองค์ ความผิดบาปที่ข้าพระองค์กระทำแล้วมิ​ได้​ซ่อนไว้จากพระองค์

⁶ ​โอ​ ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธา ขออย่าให้บรรดาผู้​ที่​คอยท่าพระองค์​ได้​รับความอายเพราะข้าพระองค์ ​โอ​ ข้าแต่พระเจ้าของอิสราเอล ขออย่าให้บรรดาผู้​ที่​เสาะหาพระองค์​ได้​ความอัปยศเพราะข้าพระองค์

⁷ ​ที่​ข้าพระองค์ทนการเยาะเย้ย ​ที่​ความอับอายได้คลุมหน้าข้าพระองค์​ไว้​​ก็​เพราะเห็นแก่​พระองค์​

⁸ ข้าพระองค์กลายเป็นแขกแปลกหน้าของพี่​น้อง​ และเป็นคนต่างด้าวของบุตรแห่งมารดาข้าพระองค์

⁹ ความร้อนใจในเรื่องพระนิเวศของพระองค์​ได้​ท่วมท้นข้าพระองค์ และคำพูดเยาะเย้ยของบรรดาผู้​ที่​เยาะเย้ยพระองค์ ตกอยู่​แก่​ข้าพระองค์

¹⁰ เมื่อข้าพระองค์​ร้องไห้​และถ่อมใจลงด้วยการอดอาหาร มันกลายเป็นการเยาะเย้ยข้าพระองค์

¹¹ ข้าพระองค์​ใช้​ผ้ากระสอบเป็นเครื่องนุ่งห่ม ข้าพระองค์กลายเป็นขี้ปากของเขา

¹² ​คนที​่นั่งที่​ประตู​เมืองก็​พู​ดตำหนิข้าพระองค์ คนขี้เมาแต่งเพลงร้องว่าข้าพระองค์

¹³ ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​แต่​ส่วนข้าพระองค์ ข้าพระองค์อธิษฐานต่อพระองค์ในเวลาอันเหมาะสม ​โอ​ ข้าแต่​พระเจ้า​ โดยความเมตตาอั​นอ​ุดมของพระองค์ ขอทรงโปรดฟังข้าพระองค์ด้วยความจริงแห่งความรอดของพระองค์

¹⁴ ขอทรงช่วยข้าพระองค์​ให้​พ้นจากจมลงในเลน ขอทรงช่วยข้าพระองค์​ให้​พ้นจากคนที่​เกล​ียดชังข้าพระองค์และจากน้ำลึก

¹⁵ ขออย่าให้น้ำท่วมข้าพระองค์ หรือน้ำที่ลึกกลืนข้าพระองค์​เสีย​ หรือปากแดนผู้ตายงับข้าพระองค์​ไว้​

¹⁶ ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงฟังข้าพระองค์ เพราะความเมตตาของพระองค์นั้นเลิศ ขอทรงหันมาหาข้าพระองค์ตามพระกรุณาอั​นอ​ุดมของพระองค์

¹⁷ ขออย่าทรงซ่อนพระพักตร์ของพระองค์เสียจากผู้​รับใช้​ของพระองค์ เพราะข้าพระองค์​ทุกข์ใจ​ ขอทรงรีบฟังข้าพระองค์

¹⁸ ขอมาใกล้​จิ​ตวิญญาณข้าพระองค์ ทรงไถ่​จิ​ตวิญญาณนั้นไว้ เพราะศั​ตรู​ของข้าพระองค์ ขอทรงปลดเปลื้องข้าพระองค์

¹⁹ ​พระองค์​ทรงทราบการที่เขาเยาะเย้ยข้าพระองค์​แล้ว​ ทั้งความอายและความอัปยศของข้าพระองค์ บรรดาคู่​อริ​ของข้าพระองค์​อยู่​ต่อพระพักตร์​พระองค์​​หมด​

²⁰ การเยาะเย้ยกระทำให้​จิ​ตใจข้าพระองค์​ชอกช้ำ​ ข้าพระองค์จึงหมดกำลังใจ ข้าพระองค์มองหาผู้​สงสาร​ ​แต่​​ก็​​ไม่มี​ หาผู้​เล้าโลม​ ​แต่​ข้าพระองค์หาไม่​พบ​

²¹ เขาให้​ดี​​หมี​​แก่​ข้าพระองค์เป็นอาหาร ​ให้​​น้ำส้มสายชู​​แก่​ข้าพระองค์ดื่มแก้​กระหาย​