യോഹനഃ 21:6-22

⁶തദാ സോഽവദത് നൗകായാ ദക്ഷിണപാർശ്വേ ജാലം നിക്ഷിപത തതോ ലപ്സ്യധ്വേ, തസ്മാത് തൈ ർനിക്ഷിപ്തേ ജാലേ മത്സ്യാ ഏതാവന്തോഽപതൻ യേന തേ ജാലമാകൃഷ്യ നോത്തോലയിതും ശക്താഃ|

⁷തസ്മാദ് യീശോഃ പ്രിയതമശിഷ്യഃ പിതരായാകഥയത് ഏഷ പ്രഭു ർഭവേത്, ഏഷ പ്രഭുരിതി വാചം ശ്രുത്വൈവ ശിമോൻ നഗ്നതാഹേതോ ർമത്സ്യധാരിണ ഉത്തരീയവസ്ത്രം പരിധായ ഹ്രദം പ്രത്യുദലമ്ഫയത്|

⁸അപരേ ശിഷ്യാ മത്സ്യൈഃ സാർദ്ധം ജാലമ് ആകർഷന്തഃ ക്ഷുദ്രനൗകാം വാഹയിത്വാ കൂലമാനയൻ തേ കൂലാദ് അതിദൂരേ നാസൻ ദ്വിശതഹസ്തേഭ്യോ ദൂര ആസൻ ഇത്യനുമീയതേ|

⁹തീരം പ്രാപ്തൈസ്തൈസ്തത്ര പ്രജ്വലിതാഗ്നിസ്തദുപരി മത്സ്യാഃ പൂപാശ്ച ദൃഷ്ടാഃ|

¹⁰തതോ യീശുരകഥയദ് യാൻ മത്സ്യാൻ അധരത തേഷാം കതിപയാൻ ആനയത|

¹¹അതഃ ശിമോൻപിതരഃ പരാവൃത്യ ഗത്വാ ബൃഹദ്ഭിസ്ത്രിപഞ്ചാശദധികശതമത്സ്യൈഃ പരിപൂർണം തജ്ജാലമ് ആകൃഷ്യോദതോലയത് കിന്ത്വേതാവദ്ഭി ർമത്സ്യൈരപി ജാലം നാഛിദ്യത|

¹²അനന്തരം യീശുസ്താൻ അവാദീത് യൂയമാഗത്യ ഭുംഗ്ധ്വം; തദാ സഏവ പ്രഭുരിതി ജ്ഞാതത്വാത് ത്വം കഃ? ഇതി പ്രഷ്ടും ശിഷ്യാണാം കസ്യാപി പ്രഗൽഭതാ നാഭവത്|

¹³തതോ യീശുരാഗത്യ പൂപാൻ മത്സ്യാംശ്ച ഗൃഹീത്വാ തേഭ്യഃ പര്യ്യവേഷയത്|

¹⁴ഇത്ഥം ശ്മശാനാദുത്ഥാനാത് പരം യീശുഃ ശിഷ്യേഭ്യസ്തൃതീയവാരം ദർശനം ദത്തവാൻ|

¹⁵ഭോജനേ സമാപ്തേ സതി യീശുഃ ശിമോൻപിതരം പൃഷ്ടവാൻ, ഹേ യൂനസഃ പുത്ര ശിമോൻ ത്വം കിമ് ഏതേഭ്യോധികം മയി പ്രീയസേ? തതഃ സ ഉദിതവാൻ സത്യം പ്രഭോ ത്വയി പ്രീയേഽഹം തദ് ഭവാൻ ജാനാതി; തദാ യീശുരകഥയത് തർഹി മമ മേഷശാവകഗണം പാലയ|

¹⁶തതഃ സ ദ്വിതീയവാരം പൃഷ്ടവാൻ ഹേ യൂനസഃ പുത്ര ശിമോൻ ത്വം കിം മയി പ്രീയസേ? തതഃ സ ഉക്തവാൻ സത്യം പ്രഭോ ത്വയി പ്രീയേഽഹം തദ് ഭവാൻ ജാനാതി; തദാ യീശുരകഥയത തർഹി മമ മേഷഗണം പാലയ|

¹⁷പശ്ചാത് സ തൃതീയവാരം പൃഷ്ടവാൻ, ഹേ യൂനസഃ പുത്ര ശിമോൻ ത്വം കിം മയി പ്രീയസേ? ഏതദ്വാക്യം തൃതീയവാരം പൃഷ്ടവാൻ തസ്മാത് പിതരോ ദുഃഖിതോ ഭൂത്വാഽകഥയത് ഹേ പ്രഭോ ഭവതഃ കിമപ്യഗോചരം നാസ്തി ത്വയ്യഹം പ്രീയേ തദ് ഭവാൻ ജാനാതി; തതോ യീശുരവദത് തർഹി മമ മേഷഗണം പാലയ|

¹⁸അഹം തുഭ്യം യഥാർഥം കഥയാമി യൗവനകാലേ സ്വയം ബദ്ധകടി ര്യത്രേച്ഛാ തത്ര യാതവാൻ കിന്ത്വിതഃ പരം വൃദ്ധേ വയസി ഹസ്തം വിസ്താരയിഷ്യസി, അന്യജനസ്ത്വാം ബദ്ധ്വാ യത്ര ഗന്തും തവേച്ഛാ ന ഭവതി ത്വാം ധൃത്വാ തത്ര നേഷ്യതി|

¹⁹ഫലതഃ കീദൃശേന മരണേന സ ഈശ്വരസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയിഷ്യതി തദ് ബോധയിതും സ ഇതി വാക്യം പ്രോക്തവാൻ| ഇത്യുക്തേ സതി സ തമവോചത് മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|

²⁰യോ ജനോ രാത്രികാലേ യീശോ ർവക്ഷോഽവലമ്ബ്യ, ഹേ പ്രഭോ കോ ഭവന്തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതീതി വാക്യം പൃഷ്ടവാൻ, തം യീശോഃ പ്രിയതമശിഷ്യം പശ്ചാദ് ആഗച്ഛന്തം

²¹പിതരോ മുഖം പരാവർത്ത്യ വിലോക്യ യീശും പൃഷ്ടവാൻ, ഹേ പ്രഭോ ഏതസ്യ മാനവസ്യ കീദൃശീ ഗതി ർഭവിഷ്യതി?

²²സ പ്രത്യവദത്, മമ പുനരാഗമനപര്യ്യന്തം യദി തം സ്ഥാപയിതുമ് ഇച്ഛാമി തത്ര തവ കിം? ത്വം മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|