പ്രേരിതാഃ 3:13-19

¹³യം യീശും യൂയം പരകരേഷു സമാർപയത തതോ യം പീലാതോ മോചയിതുമ് ഏैച്ഛത് തഥാപി യൂയം തസ്യ സാക്ഷാൻ നാങ്ഗീകൃതവന്ത ഇബ്രാഹീമ ഇസ്ഹാകോ യാകൂബശ്ചേശ്വരോഽർഥാദ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാണാമ് ഈശ്വരഃ സ്വപുത്രസ്യ തസ്യ യീശോ ർമഹിമാനം പ്രാകാശയത്|

¹⁴കിന്തു യൂയം തം പവിത്രം ധാർമ്മികം പുമാംസം നാങ്ഗീകൃത്യ ഹത്യാകാരിണമേകം സ്വേഭ്യോ ദാതുമ് അയാചധ്വം|

¹⁵പശ്ചാത് തം ജീവനസ്യാധിപതിമ് അഹത കിന്ത്വീശ്വരഃ ശ്മശാനാത് തമ് ഉദസ്ഥാപയത തത്ര വയം സാക്ഷിണ ആസ്മഹേ|

¹⁶ഇമം യം മാനുഷം യൂയം പശ്യഥ പരിചിനുഥ ച സ തസ്യ നാമ്നി വിശ്വാസകരണാത് ചലനശക്തിം ലബ്ധവാൻ തസ്മിൻ തസ്യ യോ വിശ്വാസഃ സ തം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് സമ്പൂർണരൂപേണ സ്വസ്ഥമ് അകാർഷീത്|

¹⁷ഹേ ഭ്രാതരോ യൂയം യുഷ്മാകമ് അധിപതയശ്ച അജ്ഞാത്വാ കർമ്മാണ്യേതാനി കൃതവന്ത ഇദാനീം മമൈഷ ബോധോ ജായതേ|

¹⁸കിന്ത്വീശ്വരഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദുഃഖഭോഗേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം മുഖേഭ്യോ യാം യാം കഥാം പൂർവ്വമകഥയത് താഃ കഥാ ഇത്ഥം സിദ്ധാ അകരോത്|

¹⁹അതഃ സ്വേഷാം പാപമോചനാർഥം ഖേദം കൃത്വാ മനാംസി പരിവർത്തയധ്വം, തസ്മാദ് ഈശ്വരാത് സാന്ത്വനാപ്രാപ്തേഃ സമയ ഉപസ്ഥാസ്യതി;