പ്രേരിതാഃ 17:4-10

⁴തസ്മാത് തേഷാം കതിപയജനാ അന്യദേശീയാ ബഹവോ ഭക്തലോകാ ബഹ്യഃ പ്രധാനനാര്യ്യശ്ച വിശ്വസ്യ പൗലസീലയോഃ പശ്ചാദ്ഗാമിനോ ജാതാഃ|

⁵കിന്തു വിശ്വാസഹീനാ യിഹൂദീയലോകാ ഈർഷ്യയാ പരിപൂർണാഃ സന്തോ ഹടട്സ്യ കതിനയലമ്പടലോകാൻ സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ ജനതയാ നഗരമധ്യേ മഹാകലഹം കൃത്വാ യാസോനോ ഗൃഹമ് ആക്രമ്യ പ്രേരിതാൻ ധൃത്വാ ലോകനിവഹസ്യ സമീപമ് ആനേതും ചേഷ്ടിതവന്തഃ|

⁶തേഷാമുദ്ദേശമ് അപ്രാപ്യ ച യാസോനം കതിപയാൻ ഭ്രാതൃംശ്ച ധൃത്വാ നഗരാധിപതീനാം നികടമാനീയ പ്രോച്ചൈഃ കഥിതവന്തോ യേ മനുഷ്യാ ജഗദുദ്വാടിതവന്തസ്തേ ഽത്രാപ്യുപസ്ഥിതാഃ സന്തി,

⁷ഏഷ യാസോൻ ആതിഥ്യം കൃത്വാ താൻ ഗൃഹീതവാൻ| യീശുനാമക ഏകോ രാജസ്തീതി കഥയന്തസ്തേ കൈസരസ്യാജ്ഞാവിരുദ്ധം കർമ്മ കുർവ്വതി|

⁸തേഷാം കഥാമിമാം ശ്രുത്വാ ലോകനിവഹോ നഗരാധിപതയശ്ച സമുദ്വിഗ്നാ അഭവൻ|

⁹തദാ യാസോനസ്തദന്യേഷാഞ്ച ധനദണ്ഡം ഗൃഹീത്വാ താൻ പരിത്യക്തവന്തഃ|

¹⁰തതഃ പരം ഭ്രാതൃഗണോ രജന്യാം പൗലസീലൗ ശീഘ്രം ബിരയാനഗരം പ്രേഷിതവാൻ തൗ തത്രോപസ്ഥായ യിഹൂദീയാനാം ഭജനഭവനം ഗതവന്തൗ|