মাৰ্কঃ 5:17-33

¹⁷ততস্তে স্ৱসীমাতো বহিৰ্গন্তুং যীশুং ৱিনেতুমাৰেভিৰে|

¹⁸অথ তস্য নৌকাৰোহণকালে স ভূতমুক্তো না যীশুনা সহ স্থাতুং প্ৰাৰ্থযতে;

¹⁹কিন্তু স তমননুমত্য কথিতৱান্ ৎৱং নিজাত্মীযানাং সমীপং গৃহঞ্চ গচ্ছ প্ৰভুস্ত্ৱযি কৃপাং কৃৎৱা যানি কৰ্ম্মাণি কৃতৱান্ তানি তান্ জ্ঞাপয|

²⁰অতঃ স প্ৰস্থায যীশুনা কৃতং তৎসৰ্ৱ্ৱাশ্চৰ্য্যং কৰ্ম্ম দিকাপলিদেশে প্ৰচাৰযিতুং প্ৰাৰব্ধৱান্ ততঃ সৰ্ৱ্ৱে লোকা আশ্চৰ্য্যং মেনিৰে|

²¹অনন্তৰং যীশৌ নাৱা পুনৰন্যপাৰ উত্তীৰ্ণে সিন্ধুতটে চ তিষ্ঠতি সতি তৎসমীপে বহুলোকানাং সমাগমোঽভূৎ|

²²অপৰং যাযীৰ্ নাম্না কশ্চিদ্ ভজনগৃহস্যাধিপ আগত্য তং দৃষ্ট্ৱৈৱ চৰণযোঃ পতিৎৱা বহু নিৱেদ্য কথিতৱান্;

²³মম কন্যা মৃতপ্ৰাযাভূদ্ অতো ভৱানেত্য তদাৰোগ্যায তস্যা গাত্ৰে হস্তম্ অৰ্পযতু তেনৈৱ সা জীৱিষ্যতি|

²⁴তদা যীশুস্তেন সহ চলিতঃ কিন্তু তৎপশ্চাদ্ বহুলোকাশ্চলিৎৱা তাদ্গাত্ৰে পতিতাঃ|

²⁵অথ দ্ৱাদশৱৰ্ষাণি প্ৰদৰৰোগেণ

²⁶শীৰ্ণা চিকিৎসকানাং নানাচিকিৎসাভিশ্চ দুঃখং ভুক্তৱতী চ সৰ্ৱ্ৱস্ৱং ৱ্যযিৎৱাপি নাৰোগ্যং প্ৰাপ্তা চ পুনৰপি পীডিতাসীচ্চ

²⁷যা স্ত্ৰী সা যীশো ৰ্ৱাৰ্ত্তাং প্ৰাপ্য মনসাকথযৎ যদ্যহং তস্য ৱস্ত্ৰমাত্ৰ স্প্ৰষ্টুং লভেযং তদা ৰোগহীনা ভৱিষ্যামি|

²⁸অতোহেতোঃ সা লোকাৰণ্যমধ্যে তৎপশ্চাদাগত্য তস্য ৱস্ত্ৰং পস্পৰ্শ|

²⁹তেনৈৱ তৎক্ষণং তস্যা ৰক্তস্ৰোতঃ শুষ্কং স্ৱযং তস্মাদ্ ৰোগান্মুক্তা ইত্যপি দেহেঽনুভূতা|

³⁰অথ স্ৱস্মাৎ শক্তি ৰ্নিৰ্গতা যীশুৰেতন্মনসা জ্ঞাৎৱা লোকনিৱহং প্ৰতি মুখং ৱ্যাৱৃত্য পৃষ্টৱান্ কেন মদ্ৱস্ত্ৰং স্পৃষ্টং?

³¹ততস্তস্য শিষ্যা ঊচুঃ ভৱতো ৱপুষি লোকাঃ সংঘৰ্ষন্তি তদ্ দৃষ্ট্ৱা কেন মদ্ৱস্ত্ৰং স্পৃষ্টমিতি কুতঃ কথযতি?

³²কিন্তু কেন তৎ কৰ্ম্ম কৃতং তদ্ দ্ৰষ্টুং যীশুশ্চতুৰ্দিশো দৃষ্টৱান্|

³³ততঃ সা স্ত্ৰী ভীতা কম্পিতা চ সতী স্ৱস্যা ৰুক্প্ৰতিক্ৰিযা জাতেতি জ্ঞাৎৱাগত্য তৎসম্মুখে পতিৎৱা সৰ্ৱ্ৱৱৃত্তান্তং সত্যং তস্মৈ কথযামাস|