1 عیسی شوئون دوبو کی ایتأ کوره مادرزاده بیده.
2 اونه شاگردأن از اون وَورسه‌ییدی: «اوستاد، گناهه کی بوکوده، کی اَ مرد کور به دنیا بَمو؟ از خودشه یا از اونه پئر و مار؟»
3 عیسی جواب بده: «نه از خودشه و نه از اونه پئر و مار، بلکی اَطو بوبوسته تا اَنکی قدرته خدا در اون آشکاره به.
4 تا روزِ، بأیستی اونی‌یه کی مره اوسه کوده اونه کارأنه انجام بدیم. شب نزدیکه بوستن دره کی در اون کسی نتأنه کاری بوکونه.
5 تا زمانی کی دنیا میأن ایسم، نوره دنیا ایسَم.»
6 اَنه بوگفته خو آبه دهأنَ زمینه رو تَوَدَه، و گیل چأکوده، و اونه او مردِ چشمأنه رو بمألسته.
7 و اونه بوگفته: «بوشو در حوضه سْیلوحا (کی به زبانه عبری ‹فرستاده› معنی دهه) تی چشمأنه بوشور.» پس بوشو و بوشوسته و از اویه با چشمأنه باز وأگردسته.
8 همسأیأن و کسأنی کی قبلاً اونه در حاله گدایی بیده بید، از همدیگر وَورسه‌ییدی: «مگر اَن، اونی نی‌یه کی نیشتی و گدایی کودی؟»
9 بعضی گفتیدی: «هونه.» دیگرأن گفتیدی: «شبیه اونه.» امّا اون خودش اصرار بوکوده و بوگفته: «من هونم.»
10 پس از اون وَورسه‌ییدی: «چوطو تی چشمأن بازه بوسته؟»
11 جواب بده: «مردی عیسی نام، گیل چأکوده و می چشمأنه رو بمألسته و بوگفته ‹بوشو به حوضه سْیلوحا و تی چشمأنه بوشور.› پس بوشوم و بوشوستم و می چشمأن بازه بوسته.»
