3 عیسی برأرأن اونه بوگفتیدی: «اَیه ترکه کون و به یهودیه بوشو، تا تی هوادارأن کارأیی کی کونی، بیدینید.
4 چونکی هر کی خوأیه شنأخته ببه، خلوتی کار نوکونه. تو کی اَ کارأنه کونی، دنیایه نیشأن بدَن.»
5 چونکی حتی اونه برأرأنم اونه ایمأن نأورده بید.
6 پس عیسی اوشأنه بوگفته: «می وخت هنوز فَنرسه، امّا شیمی‌ره هر وختی مناسبه.
7 دنیا نتأنه از شومأن متنفر ببه، امّا از من نفرت دأره، چونکی من شهادت دهم کی اونه کارأن، بده.
8 شومأن خودتأن به عید بیشید. من الأن نأیم، چونکی می وخت هنوز فَنرسه.»
9 اَنه بوگفته و جلیلِ میأن بِیسه.
10 امّا بعد از اونکی اونه برأرأن به عید بوشوییدی، خودشم بوشو، امّا نه آشکارا بلکی خلوتی.
11 پس حاکمأنه یهود، عیده موقع اونه دونبال بیدی و وَورسه‌ییدی: «او مرد کویه ایسه؟»
12 درباره‌یه اون مردمه میأن همهمه زیاد بو. تعدادی گفتیدی: «مردِ خوبی ایسه» و تعداده دیگرم گفتیدی: «نه، بلکی مردمه گمراهه کونه.»
13 چون از حاکمأنه یهود ترس دأشتیدی، هیچکس درباره‌یه اون آشکارا حرف نزه‌یی.
14 چون نیمی از عید بوگذشته بو، عیسی به صحنِ معبد بَمو و شروع به تعلیم بوکوده.
15 یهودیأن تعجب بوکودیدی و وَورسه‌ییدی: «اَ مرد کی درسه الهی نخوأنده، چوطو تأنه اَنقدر معلومات بدأره؟»
16 عیسی در اوشأنه جواب بوگفته: «می تعالیم از من نی‌یه، بلکی از کسی ایسه کی مره اوسه کوده.
