11 پس حاکمأنه یهود، عیده موقع اونه دونبال بیدی و وَورسه‌ییدی: «او مرد کویه ایسه؟»
12 درباره‌یه اون مردمه میأن همهمه زیاد بو. تعدادی گفتیدی: «مردِ خوبی ایسه» و تعداده دیگرم گفتیدی: «نه، بلکی مردمه گمراهه کونه.»
13 چون از حاکمأنه یهود ترس دأشتیدی، هیچکس درباره‌یه اون آشکارا حرف نزه‌یی.
14 چون نیمی از عید بوگذشته بو، عیسی به صحنِ معبد بَمو و شروع به تعلیم بوکوده.
15 یهودیأن تعجب بوکودیدی و وَورسه‌ییدی: «اَ مرد کی درسه الهی نخوأنده، چوطو تأنه اَنقدر معلومات بدأره؟»
16 عیسی در اوشأنه جواب بوگفته: «می تعالیم از من نی‌یه، بلکی از کسی ایسه کی مره اوسه کوده.
17 اگر کسی براستی بخوأیه کی اونه اراده‌یه انجام بده، فهمه کی اَ تعالیم از خدایه، یا اَن کی من از خودم گم.
18 اونی کی از خودش گه، به دونبال اَنه کی خودشه جلال بده، امّا اونی کی خوأیه کسی‌یه کی اونه اوسه کوده جلال بده، راستگه و در اون هیچ ناراستی‌یی ننَه.
19 آیا موسی شریعته شمره فنده؟ امّا هیچ‌کدام از شومأن به اون عمل نوکونیدی. پس چره خوأییدی مره بوکوشید؟»
20 مردم جواب بدَییدی: «تره دیوبزه، کی‌یه کی تی کوشتنه دونبال ببه؟»
21 عیسی در جوابه اوشأن بوگفته: «من ایتأ معجزه بوکودم و شومأن همه‌تأ از اون ماته بوستیدی.
22 موسی حکمه ختنه‌یه شمره فده - البته اَن نه از طرفه موسی بو، بلکی از طرفه پئرأنه قوم بو - و طبقِ اَ حکم، شومأن شیمی پسرأنه در روزِ شَبّات ختنه کونیدی.
23 پس اگر انسان در روزِ شَبّات ختنه به تا موسی شریعت نشکفه، چره عصبانی بیدی از اَنکی تمامه بدنه انسانی‌یه در روزِ شَبّات سلامتی ببخشم؟
