25 آمین، آمین، شمره گم، زمانی فَرسه، بلکی الأنه کی مُرده‌یأن، خدا پسره صدایه ایشنَویدی و هر کی گوش بده، زندَه به.
26 چونکی هوطو کی پئر در خودش حیات دأره، خو پسرم عطا بوکوده کی در خودش حیات بدأره.
27 و اونه اَ قدرته ببخشه کی داوری بوکونه، چونکی انسانه پسره.
28 از اَ حرفأن تعجب نوکونید، چونکی زمانی فَرسه کی همه‌یه اوشأنی کی در قبریدی، اونه صدایه ایشنَویدی و بیرون اَییدی.
29 اوشأنی کی خوبی بوکوده بید، برای قیامتی کی خو دونبال زندگی اَبدی‌یه دأره. اوشأنی کی بدی بوکوده بید، برای قیامتی کی خو دونبال مکافاتَه دأره.
30 من از خودم هیچ کاری نتأنم بوکونم، بلکی از اونچی کی ایشنَوم، داوری کونم و می داوری‌یم عادلأنه‌یه، چونکی به دونبال انجامه می خوأسته‌یأن نی‌یم، بلکی خوأیم خوأسته‌یه اونی‌یه کی مره اوسه کوده انجام بدَم.
31 «اگر خودم مره شهادت بدَم، می شهادت اعتبار نأره.
32 امّا کسی دیگری ایسه کی مره شهادت دهه و دأنم کی اونه شهادت در مورده من معتبره.
33 البته شومأن کسأنی‌یه یحیی ورجه اوسه کودیدی و اون بر حقیقت شهادت بده.
34 نه بخاطره اَنکی من انسانه شهادته قبول بوکونم، بلکی اَ حرفأنه زنم تا نجات پیدا بوکونید.
35 یحیی چراغی بو روشن و نورانی و شومأن خوأستیدی کی زمانی اونه نوره میأن خوش بیبید.
36 امّا من شهادتی محکمتر از یحیی شهادت دأرم، چونکی پئر کارأنی مره بیسپرده تا به کمال برسأنم، یعنی اَ کارأنی کی کونم، مره شهادت دهه کی مره پئر اوسه کوده.
