30 پس اوشأن از شهر بیرون بَموییدی و عیسی ورجه بوشوییدی.
31 اَ میأن، شاگردأن از اون خوأهش بوکودیدی و بوگفتیدی: «اوستاد چیزی بوخور!»
32 امّا عیسی اوشأنه بوگفته: «من خوراکی، خوردنهره دأرم کی شومأن از اون چیزی نأنیدی.»
33 شاگردأن همدیگره بوگفتیدی: «مگر کسی اونهره خوراکی بأورده؟»
34 عیسی اوشأنه بوگفته: «می خوراک اَنه کی ارادهیه او کسییه کی مره اوسه کوده بجا بأورم و اونه کاره به کمال برسأنم.
35 آیا اَ حرفه نیشنَوستیدی کی: ‹چهار ماه بیشتر به وخته درو نمأنسته›؟ امّا من شمره گم، شیمی چشمأنه وأکونید و بیدینید کی الأن مزرعهیأن آمادهیه درویه.
36 الأن دروگر خو مزده فیگیره و حاصلی برای زندگییه اَبدی به دست اَوره، تا اونی کی بکاشته و اونی کی درو بوکوده، با هم شاد بیبید.
37 در اَیه اَ گفته درسته کی: ‹اینفر کأره، و اینفر دیگر درو کونه›.
38 من شمره اوسه کودم تا محصولییه درو بوکونید کی شیمی دسترنج نییه. دیگرأن سخت کار بوکودیدی و شومأن اوشأنه دسترنجه بردأشت کونیدی.»
39 پس به دونباله شهادته او زنی کی بوگفته بو: «هرچی کی تا الأن بوکوده بوم، مره بوگفته،» خیلی از سامریأنه ساکنه او شهر به عیسی ایمأن بأوردیدی.
40 وختی کی او سامریأن عیسی ورجه بَموییدی، از عیسی بخوأستیدی کی اوشأنه ورجه بِیسه. پس دو روز اویه بِیسه.
41 و خیلییأنم بخاطره ایشنَوستنه اونه حرفأن ایمأن بأوردیدی.
42 اوشأن او زنه بوگفتیدی: «تنها دِ بخاطره تی حرفأن ایمأن نأوریم، چونکی اَمأن خودمأن اونه حرفأنه بیشنَوستیم و دأنیم کی حقیقتاً اَ مرد نجاتدهندهیه دنیایه.»
43 بعد از دو روز، عیسی از اویه به جلیل بوشو.
44 (قبلاً خودش بوگفته بو کی: «نبی در خودشه محل احترام نأره.»)
45 وختی به جلیل فَرسه، جلیلیأن اونه به گرمی قبول بوکودیدی، چونکی اوشأن بخاطره عید به اورشلیم بوشو بید و اونچییه کی عیسی اویه انجام بده بو، بیده بید.