12 نیگاه بوکوده و دوتأ فرشته‌یه بیده کی لیباسه سفید، دوکوده بید، او جایی کی عیسی جسده بنَه بید، ایتأ سره ورجه و اویتأ پا ورجه نیشته بید.
13 اوشأن اونه بوگفتیدی: «ای زن، چره گریه کونی؟» جواب بده: «می سروره ببردیدی و نأنم کویه بنَه‌ییدی.»
14 وختی اَنه بوگفته وأگردسته و عیسایه اویه سرپا بیده، ولی نشنأخته.
15 عیسی اونه بوگفته: «ای زن، چره گریه کونی؟ کی دونبال گردی؟» مریم به خیال اَنکی باغبأنه، بوگفته: «ای سرور، اگر تو اونه اوسَدی مره بوگو کویه بنَه‌یی تا بشم و اونه اوسَنم.»
16 عیسی دوخوأده: «مریم!» مریم خو رویه اونه طرف وأگردأنه و به زبانه عبرانیأن بوگفته: «رَبّونی!» (یعنی اوستاد).
17 عیسی اونه بوگفته: «مره وله کون، چونکی هنوز می پئره ورجه بوجور نوشوم. بلکی می برأرأنه ورجه بوشو و اوشأنه بوگو، می پئر و شیمی پئره ورجه و می خدا و شیمی خدا ورجه بوجور شوئون درم.»
18 مریم مَجْدَلیّه بوشو و شاگردأنه خبر بده کی: «خداونده بیدم!» و اونچی کی بوگفته بو، اوشأنه بوگفته.
19 هو روز غروب کی یکشمبه بو، وختی کی شاگردأن جمعَ بوسته بید و درأن از ترسه حاکمأنه یهود قفل بو، عیسی بَمو و اوشأنه میأن بِیسه و بوگفته: «سلام بر شومأن!»
20 وختی اَنه بوگفته، خو دستأنه و خو پهلویه اوشأنه نیشأن بده. شاگردأن با خداونده دِئن شاده بوستیدی.
21 عیسی بازم اوشأنه بوگفته: «سلام بر شومأن! هوطو کی پئر مره اوسه کوده، منم شمره اوسه کونم.»
