3 و اونه ورجه اَموییدی و گفتیدی: «سلام بر تو، ای پادشایه یهود.» و اونه سیلی زهییدی.
4 بعد از اون، پیلاتُس ایبارِ دیگر بیرون بَمو و یهودیأنه بوگفته: «من اونه شیمی ورجه بیرون اَورم تا بدأنید کی هیچ دلیلی اونه محکوم کودنهره پیدا نوکودم.»
5 پس عیسی، تاجه خار و لیباسه ارغوانی اَمره، بیرون بَمو. پیلاتُس اوشأنه بوگفته: «اَنه، او شخص!»
6 وختی سرأنه کاهنأن و قراولأنه معبد اونه بیدهییدی فریاد بزهییدی و بوگفتیدی: «مصلوبه کون! مصلوبه کون!» پیلاتُس اوشأنه بوگفته: «شومأن خودتأن اونه ببرید و مصلوبه کونید، چون من هیچ دلیلی اونه محکوم کودنهره پیدا نوکودم.»
7 یهودیأن در جوابه اون بوگفتیدی: «اَمأن شریعتی دأریم کی طبقِ اون، اَ شخص بأید بیمیره، چونکی ادعا کونه خدا پسره!»
8 وختی پیلاتُس اَنه بیشنَوسته، بیشتر بترسه.
9 بازم به کاخ وأگردسته و از عیسی وَورسه: «تو از کویه بَمویی؟» امّا عیسی اونه جوابی نده.
10 پس پیلاتُس اونه بوگفته: «مره هیچی نیگی؟ آیا نأنی کی قدرت دأرم تره آزاده کونم و قدرت دأرم کی تره مصلوبه کونم؟»
11 عیسی بوگفته: «هیچ قدرتی بر من نأشتی، مگر اینکه از بوجور، فیگیفته بی ولی گناهه اونی کی مره به تو تسلیم بوکوده از تو بیشتره.»
12 بعد از اون، پیلاتُس سعی بوکوده کی اونه آزاده کونه، امّا یهودیأن فریاد زهییدی و گفتیدی: «اگر اَ مردَ آزاده کونی، قیصرِ دوست نییی! هر کی ادعایه پادشاهی کونه، به ضده قیصر حرف زنه.»
13 وختی پیلاتُس اَ حرفأنه بیشنَوسته، عیسایه بیرون بأورده و خودش بر مسنده داوری بینیشته، در محلی کی به «سنگه فرش» معروف بو و به زبانه عبرانیأن «جَبّاتا» گفتیدی.
14 او روز، روزِ «تهیه» عیده پِسَخ بو و ظهر نزدیک بو. پیلاتُس یهودیأنه بوگفته: «اَنه شیمی پادشاه!»
15 اوشأن فریاد بزهییدی: «اونه از میأن اوسَن! اونه از میأن اوسَن. اونه مصلوبه کون!» پیلاتُس بوگفته: «آیا شیمی پادشایه مصلوبه کونم؟» سرأنه کاهنأن جواب بدَییدی: «اَمأن پادشاهی جز قیصر نأریم.»