9 می درخوأست اوشأنه وستییه؛ من نه دنیا وستی، بلکی اوشأنی وستی تقاضا کونم کی تو مره ببخشهیی. چونکی تیشینیدی.
10 هر اونچی کی به من تعلّق دأره، تیشینه و هر اونچی کی به تو تعلّق دأره، میشینه و در اوشأن جلال پیدا بوکودم.
11 بیشتر از اَن، دنیا میأن نِیسم، امّا اوشأن هنوز در دنیا ایسیدی. من تی ورجه اَیم. ای پئره قدّوس، تی نامِ مره ببخشهیی، اوشأنه به قدرته تی نام حفظ بوکون، تا ایتأ بیبید، هَطو کی اَمأن ایسیم.
12 من اوشأنه تا زمانی کی می اَمره ایسه بید، حفظ بوکودم، و از اوشأن به قدرته تی نام کی مره ببخشهیی، محافظت بوکودم. هیچکدام از اوشأن هلاکه نوبوستیدی، جز اونی کی بأید به هلاکت برسه، تا پیشگویییه کیتابه مقدّس ثابت ببه.