16ﭑ مُ يَافِمَ مَرِفِ شَ شِبَارُ قَنيِ مَسٍندٍ مِشِ يٌ بّ، بَرِ مَ عَ تَن نَن سَابُي عَ نِيَمَ عَلَ دَنشَنِيَتْي بِرِن نَكِسِمَ. يِ كِسِ قِشِ يُوِقِيٍ نَن سِنفٍ مَ، عَ قَ قِ سِ فبّتّيٍ قَن مَ.
17يِ شِبَارُ قَنيِ بَرَ عَ مَكّنّن عَ تِنشِنيِ نَشَن كٍلِمَ عَلَ مَ عَ سْتْمَ دَنشَنِيَ نَن تُن سَابُي رَ، عَلْ عَ سّبّشِ كِتَابُي كُي كِ نَشّ؛ «مِشِ تِنشِنشِ كِسِمَ دَنشَنِيَ نَن سَابُي رَ.»