11 چنانکه سگ به قی خود برمی گردد، همچنان احمق حماقت خود را تکرار می‌کند.
12 آیا شخصی را می‌بینی که در نظر خودحکیم است، امید داشتن بر احمق از امید بر اوبیشتر است.
13 کاهل می‌گوید که شیر در راه است، و اسددر میان کوچه‌ها است.
14 چنانکه در بر پاشنه‌اش می‌گردد، همچنان کاهل بر بستر خویش.
15 کاهل دست خود را در قاب فرو می‌برد و ازبرآوردن آن به دهانش خسته می‌شود.
16 کاهل در نظر خود حکیمتر است از هفت مرد که جواب عاقلانه می‌دهند.
17 کسی‌که برود و در نزاعی که به او تعلق ندارد متعرض شود، مثل کسی است که گوشهای سگ را بگیرد.
18 آدم دیوانه‌ای که مشعلها و تیرها و موت رامی اندازد،
19 مثل کسی است که همسایه خود را فریب دهد، و می‌گوید آیا شوخی نمی کردم؟
20 از نبودن هیزم آتش خاموش می‌شود، و ازنبودن نمام منازعه ساکت می‌گردد.
21 زغال برای اخگرها و هیزم برای آتش است، و مرد فتنه انگیز به جهت برانگیختن نزاع.
22 سخنان نمام مثل خوراک لذیذ است، که به عمقهای دل فرو می‌رود.
23 لبهای پرمحبت با دل شریر، مثل نقره‌ای پردرد است که بر ظرف سفالین اندوده شود.
