11 دهان عادلان چشمه حیات‌است، اما ظلم دهان شریران را می‌پوشاند.
12 بغض نزاعها می‌انگیزاند، اما محبت هر گناه را مستور می‌سازد.
13 در لبهای فطانت پیشگان حکمت یافت می‌شود، اما چوب به جهت پشت مردناقص العقل است.
14 حکیمان علم را ذخیره می‌کنند، اما دهان احمق نزدیک به هلاکت است.
15 اموال دولتمندان شهر حصاردار ایشان می‌باشد، اما بینوایی فقیران هلاکت ایشان است.
16 عمل مرد عادل مودی به حیات‌است، امامحصول شریر به گناه می‌انجامد.
17 کسی‌که تادیب را نگاه دارد در طریق حیات‌است، اما کسی‌که تنبیه را ترک نماید گمراه می‌شود.
18 کسی‌که بغض را می‌پوشاند دروغگومی باشد. کسی‌که بهتان را شیوع دهد احمق است.
19 کثرت کلام از گناه خالی نمی باشد، اما آنکه لبهایش را ضبط نماید عاقل است.
20 زبان عادلان نقره خالص است، اما دل شریران لاشی ء می‌باشد.
21 لبهای عادلان بسیاری را رعایت می‌کند، اما احمقان از بی‌عقلی می‌میرند.
