24 Пасьля гэтых дзён зачала ілізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:
25 так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
26 А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,
27 да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.
28 Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.
29 А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.
30 І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;
31 і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;
32 Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;
33 і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
34 А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?
35 Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;
36 вось, і ілізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;
37 бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.
38 Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.
39 І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,
40 і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала ілізабэту.
41 Калі ілізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Елісавета напоўнілася Духам Сьвятым,
42 і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!
43 І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
44 Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.
45 І дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.
46 І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,
47 і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,
48 што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,
49 бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,
50 і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;
51 зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;
52 скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;
53 галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;
54 прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;
55 як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.
56 А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
57 А ілізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.
58 І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.
59 На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.
60 На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.
61 І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.
62 І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
