1 Сыне мой! навукі маёй не забывай, і запаведзі мае хай захоўвае сэрца тваё;
2 бо даўжыні дзён, гадоў жыцьця і міру яны памножаць табе.
3 Літасьцівасьць і праўда хай не пакідаюць цябе; абвяжы імі шыю тваю, напішы іх на скрыжалі сэрца твайго:
4 і здабудзеш мудрасьць і ласку ў вачах Бога і людзей.
5 Спадзявайся на Госпада ўсім сэрцам тваім і не кладзі надзеі на розум твой.
6 На ўсіх дарогах тваіх спазнавай Яго, і Ён выпрастуе шляхі твае.
7 Ня будзь мудрацом у вачах тваіх; бойся Госпада, і пазьбягай ліха;
8 Гэта будзе здароўе целу твайму і ежа касьцям тваім.
9 Шануй Госпада ад імя твайго і ад пачаткаў усіх прыбыткаў тваіх;
10 і напоўняцца засекі твае зь верхам, і чавільні твае будуць налівацца новым віном.
11 Пакараньня Гасподняга, сыне мой, не адхіляй, і ня лічы за лішніцу перасьцярогі Ягоныя;
12 бо, каго любіць Гасподзь, таго карае і дабра зычыць таму, як бацька сыну свайму.
13 Шчасны той чалавек, які надбаў мудрасьць, і чалавек, які здабыў розум!
14 Бо здабываньне яе лепшае за здабываньне срэбра, і прыбытку зь яе больш, чым ад золата.
15 Яна даражэйшая за каштоўныя камяні; і нішто з таго, што жадана табе, не зраўняецца зь ёю.
16 Даўгадзённасьць у правіцы ў яе, а ў лявіцы багацьце і слава;
17 шляхі яе - шляхі прыемнасьці, і ўсе сьцежкі яе - мірныя.
18 Яна - дрэва жыцьця тым, што называюць яе, - і шчасныя тыя, што маюць яе!
19 Гасподзь мудрасьцю ўтварыў зямлю, нябёсы паставіў розумам;
20 Яго мудрасьцю адчыніліся бездані, і воблакі кропяць расою.
21 Сыне мой, ня ўпускай з вачэй тваіх гэтага; захоўвай здаровае мысьленьне і разважлівасьць:
22 і яны будуць жыцьцём душы тваёй і акрасаю шыі тваёй.
