19 Што гнілы зуб і паралізаваная нага, тое надзея на ненадзейнага чалавека ў нягодзе.
20 Як той, хто здымае зь сябе вопратку ў халодны дзень, і як воцат на рану, так і той, хто сьпявае песьні тужліваму сэрцу.
21 Калі вораг твой галодны, накармі яго хлебам; і калі ён сьмягне, напаі яго вадою:
22 бо, робячы гэта, ты зьбіраеш распаленае вугольле на галаву ягоную, і Гасподзь аддзячыць табе.
23 Паўночны вецер нясе дождж, а патаемная гаворка - незадаволеныя твары.
24 Лепей жыць у куце на даху, чым са сварліваю жонкаю ў прасторным доме.
25 Што халодная вада натомленай смагай душы, тое добрая вестка з далёкай краіны.
26 Што ўскаламучаная крыніца і парушаная крыніца, тое праведнік, які падае перад бязбожнікам.
27 Як нядобра есьці многа мёду, так дамагацца славы ня ёсьць слава.
28 Што горад разбураны, без мура, тое чалавек, які не валодае духам сваім.
