5 Нядобра быць ласкавым зь бязбожным, каб абвергнуць праведнага ў судзе.
6 Вусны бязглуздага цягнуць у незлагадзь, а словы яго выклікаюць бойку.
7 Язык бязглуздага - пагібель яму, а вусны яго - сетка на душу ягоную.
8 Словы нагаворшчыка - як прысмакі, і яны гладка ўваходзяць у нутро чалавека.
9 Нядбалы ў працы сваёй - брат марнатраўцы.
10 Імя Госпада - моцная вежа: убягае ў яе праведнік, і ў бясьпецы.
11 Маёмасьць багатага - як моцны горад ягоны, і высокім мурам здаецца яму.
12 Перад падзеньнем узносіцца сэрца чалавека, а сьціпласьць ідзе наперадзе славы.
13 Хто дае адказ, ня выслухаўшы, той неразумны і брыдка яму.
