13 На вуснах у разумнага мудрасьць, а на целе ў дурнога - дубец.
14 Мудрыя зьберагаюць веды, а вусны немысьля - блізкая пагібель.
15 Маёмасьць багатага - моцны горад яго, бяда бедным - іхняе ўбоства.
16 Праца праведнага - на жыцьцё, прыбытак бязбожнага - на грэх.
17 Хто захоўвае настаўленьне, той на дарозе да жыцьця; а хто пагарджае засьцярогай - блукае.
18 Хто хавае нянавісьць, у таго вусны ілжывыя; і хто пашырае паклёпы - неразумны.
19 Пры шматслоўі ня ўнікнуць грэху, а хто стрымлівае вусны свае - разумны.
20 Чыстае срэбра - язык праведнага, а сэрца бязбожных - нікчэма.
21 Вусны праведнага пасьвяць многіх, а неразумныя мруць ад нястачы глузду.
22 Дабраславеньне Гасподняе - яно ўзбагачае і смутку з сабой ня прыносіць.
23 Радуе немысьля - учынак ганебны, а чалавека разумнага - мудрасьць.
24 Чаго баіцца бязбожнік, тое спасьцігне яго, а жаданьне праведнікаў збудзецца.
25 Як падымецца бура, так і няма бязбожнага; а ў праведніка - аснова вечная.
26 Што воцат зубам і дым вачам, тое гультай тым, хто пасылае яго.
27 Страх Гасподні дадае дзён, а гады бязбожных скароцяцца.
28 Спадзяваньне праведнікам - радасьць, а надзея бязбожных загіне.
29 Шлях Гасподні - цьвярдыня нявінным і пагібель бязбожным.
30 Праведнік вавек не пахісьнецца, а бязбожныя не пажывуць на зямлі.
31 З вуснаў праведніка крынічыць мудрасьць, а язык шкодлівы будзе вырваны.
32 Вусны праведніка любяць богаспадобнае, а вусны бязбожных - разбэшчанае.
