3da tukoy mo dén i étanan a ugali me a Judeo, sakay ta rilihiyon me. Baten mo pad i kagin kuae:
4Du étanan a Judeo, éy tukoy de dén i ugali ko a sapul to kéanak ko, da sapul to nikeenak ko éy négiyanék dide ta banuwan ko sakay ta Jerusalem.
5Napospusan de a nale a tétupadén ko ta mahigpit i utus na rilihiyon me, da Pariseyoék.
6Ey nadid, Hari,” kagi ni Pablo, “éy bakit bistaanék moy? Dahil ta pag-asa ko to pangako na Diyos du apo me to araw, a buhayén na i tolay a huway.
7Ey du labindalawa a lahi na Judeo, éy umasa be side ta éya. Séˈ san ya, Hari, i néngidimandaana du Judeo diyakén.
8Bakit isip moy a éwan buhayén na Diyos i tolay a minate?
9“Pero maski sakén,” kagi ni Pablo, “éy akala ko be to araw, éy dapat labanan ko du tolay a méniwala ta éya a lélake, a ti Jesus a taga Nasaret.
10Ey kona be sa tu ginimet ko ta Jerusalem. Dahil to kapangyarian ko a niatéd diyakén du mataas a padi, éy nipepihesu ko i meadu du méniwala ni Jesus. Ey to nipamunu de ta sénganya dide, éy nékiagumék dide.
11Meadu a beses, Hari, éy inumangeék du kapilya de, a nipaparusa ko side. Pilitén ko maka side a ibutan de tu péniwala de ni Jesus. Dikél i iyamut kua dide, a hanggan inumangeék be ta maski adiadeyo a banuwan a namarusa dide.
12“To mensan, Hari,” kagi ni Pablo, “éy inumange ék ta Damasko, a te kébilék a katibayan ko a nisulat du mataas a padi, a monda dekpén ko maka sa du méniwala ni Jesus.
13Ey nadid, Hari, saye i nanyaria diyakén: to kétamo ko ta Damasko, a tanghali tu bilag, éy bigla a mineta ko ta langet i demlag, a natanglawan kame du kakaguman ko. Ey medédemlag pa ta bilag.
14Nalugmuk kame to luta, éy nabati ko i boses a négkagi diyakén ta kagi na Judeo, a ‘Saulo, bakit lélabanan ék mo? Siko be dén i masakitan ta gimet mo a ina.’
15‘Ti ésiya ka, Amo,’ kagi ko. Ey kinagi na Panginoon, a ‘Ti Jesusék. Sakén i lélabanan mua.
16Nadid, umégkat ka, Saulo,’ kagi na, ‘pinumeta ék diko da pinili ta ka a siko dén i utusan kua. Ipahayag ék mo ta tolay a mineta ék mo nadid a aldew. Sakay ipahayag mo be i ipeta kua diko ta esa a aldew.