14 Keana a Pita ke velea, “Teo, Lod! Kori havigu doudolu, inau ku boi ghania sa fata ke lutia nimami na komi vetula ighami mara Jiu.”
15 Ma na ohai haghore ke ghoi velea, “Na vunegna a God ke velea na komi fata iraani e toke vamua bali vanga, o saghoi velea na komi fata iraani e boi toke.”
16 Na titiono iaani ke tolu horu maigna tagna a Pita, gi na pohe hutu ke ghoi tabiru hadi kori maaloa.
17 Kori vido a Pita ke toatogha eigna na ghaghanagna na salingau ke tate mai itagna, tolu na mane ke vetulara vano a Konilius kena pada ghohi na vathegna a Saimon. Imarea kena sokara kosigna na hagetha kori peogna na vathe.
18 Gi ena huatia sina tinoni kori vathe, “A Saimon Pita ke mono eeni ba teo?”
19 Kori vido a Pita ke talu hiohiroa mua na ghaghanagna na salingau, na Tarunga ke Tabu ke veleagna, “Tolu na mane kena mai hirogho.
20 O vano horu itadia mo saghoi ghaghana ruarua na vano duadia, eigna inau ku vetulara mai eeni.”
21 Gi a Pita ke horu vano itadia me velera, “Inau na mane koti hirou. Ehava gi oti mai?”
22 Mi tolu mara kotolu veleagna, “A Konilius, na vunaghigna sina boo i soldia, ke vetulaghami mai. Imanea na mane jino me maimanihihia God. Ma na komi tinoni Jiu kena ghaghana bohea puala imanea. Sina enjel nigna a God ke veleagna gi keda kaegho ighoe bali atu kori vathegna eigna keda rongovia na hava koda velea ighoe.”
