11 Dan slaat ge ten slotte aan ‘t jammeren, En moet ge, als heel uw lichaam op is, bekennen:
12 Hoe heb ik toch de tucht kunnen haten, En de vermaning in de wind kunnen slaan?
13 Waarom heb ik niet geluisterd naar hen, die mij onderwezen, Geen aandacht geschonken aan hen, die mij leerden?
14 Nu hebben mij haast alle rampen getroffen Midden in de kring van mijn volk!
15 Drink water uit uw eigen bron, Een koele dronk uit uw eigen put
16 Zoudt ge úw wellen over de rand laten stromen, Uw watergolven over de straten?
17 Néén, u alleen behoren zij toe, Niet aan vreemden nevens u.
18 Houd dus uw bron voor u zelf, En geniet van de vrouw uwer jeugd:
