1 Lačho Teofilona, ešebno (peršo) zvitkos pisinďom pal savoreste, so chudľa anglunestar o Ježiš te kerel the te sikavel,
2 dži andre oda džives, sar sas upre ilo andro ňebos. Angloda diňa prekal o Sentno Duchos o prikazaňja le apoštolenge, saven peske kidňa avri.
3 Saranda džives pal leskero meriben pes lenge o Ježiš sikavelas avke, hoj te džanen, hoj dživel. Dikhle les a vakerelas lenca pal o Devleskero kraľišagos.
4 Sar mek sas lenca jekhetane, prikazinelas lenge: “Ma džan het andral o Jeruzalem, ale užaren pre oda daros, pal savo tumenge vakeravas, hoj o Dad dela.
5 O Jan bolelas le paňeha, ale tumen avena bolde le Sentne Duchoha, imar pal o nabut dživesa.”
6 No sar pes zgele, phučle le Ježišostar: “Rajeja, či kames akana pale te ačhavel o kraľišagos le Izraeloskero?”
7 Ov lenge odphenďa: “Oda nane tumari veca te džanel kana, abo te prindžarel o časi (o idei), so peske o Dad kerďa andre peskeri zor.
8 Ale avela pre tumende o Sentno Duchos, prilena leskeri zor a avena mire švedki andro Jeruzalem the pal caľi Judsko the andre Samarija a paľis the dži andro posledno agor la phuvake.”
9 Pal kala lava sas angle lengere jakha hazdlo upre andro ňebos a e chmara les zaučharďa.
