21 Bo savore Atenčana the o cudze manuša, save ode bešenas, pre ňisoste avreste na užarenas, ča pre oda, hoj te šunen abo te phenen vareso nevo.
22 Akor o Pavol terďiľa maškaral pro Areopagos a phenďa: “Muršale andral o Ateni! Pal savoreste dikhav, hoj san igen pobožna manuša.
23 Sar phiravas pal o foros, predikhavas mange tumare sentne thana a arakhľom the oltaris, pre savo hin pisimen: ‘Le devleske, saves na prindžaras.’ Oles, kas tumen lašaren, ale na prindžaren, pal oda tumenge me vakerav.
24 O Del, savo kerďa o svetos the savoro, so andre hin, ov hin o Raj le ňeboske the la phuvake a na bešel andro chrami kerde le manušengere vastendar.
25 Aňi pes leske na služinel le manušeskere vastenca, sar te leske vareso kampľahas, bo ov korkoro del savoreske o dživipen, o dichos the savoro.
26 Ov kerďa jekhe ratestar savore manušen, hoj te bešen pal caľi phuv. Diňa le manušen časos, keci te dživel, the o than, kaj te bešel.
27 O Del oda kerďa, hoj o manuša les te roden, hoj šaj pes te nacirden ke leste a te arakhen les. Se ov nane dur ňikastar amendar.
28 Bo andre leste dživas, čhalavas pes a sam. Avke sar oda phende the varesave tumare basňika: ‘Bo amen sam the leskero potomstvos.’
29 Akor te sam le Devleskero potomstvos, našťi peske gondoľinas, hoj o Del dičhol avri sar vareso le somnakastar, le rupostar, abo le barendar – sar oda, so o manuš gondoľinďa avri a kerďa peskere vastenca.
30 O Del imar na leperel ola časi, sar o manuša na prindžarahas leskeri voľa, ale akana phenel savore manušenge všadzik, hoj pes te visaren peskere nalačhe dromendar.
31 Bo diňa jekh džives, andre savo sudzinela spravodľišagoha calo svetos prekal o jekh murš, saves pre oda kidňa avri. O Del čačes oda sikaďa savorenge oleha, hoj les uštaďa andral o meriben.”
32 Ale sar šunde oda, hoj les uštaďa andral o meriben, chudle varesave džene te asal, ale aver džene phende: “Kamas tut pal oda te šunel te vakerel the dujtovar.”
