11 Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.
12 Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.
13 Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.
14 Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.
15 Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.
16 Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.
17 Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.
18 Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.
19 Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.
20 Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.
21 Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!
22 Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.
23 Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.
24 Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.
25 Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.
26 RAB'den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.
27 RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
28 Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.
29 Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.
