2 En aan de wilgen, die daar stonden, Hingen wij onze harpen op.
3 Ja, daar durfden onze rovers Ons nog liederen vragen; En onze beulen: “Zingt ons vrolijke wijsjes Uit de zangen van Sion!”
4 Ach, hoe zouden wij Jahweh’s liederen zingen Op vreemde bodem!
5 Jerusalem, zo ik u zou vergeten, Ik vergat mijn rechterhand nog eer;
6 Mijn tong mag aan mijn gehemelte kleven, Zo ik u niet gedenk: Zo ik niet meer van Jerusalem houd, Dan van het toppunt van vreugde.
