46 Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.
47 Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
48 Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.
49 Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
50 Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
51 Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.
52 Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.
53 Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.
54 Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
55 Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
56 Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.
57 Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
58 Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
59 Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.
60 Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
61 Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
62 En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.
63 Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
64 De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.
65 Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
66 Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.
67 Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
68 Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.
69 Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
70 Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
71 Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.
72 Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.
73 Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
74 Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.
75 Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
76 Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
77 Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.
78 Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
79 Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.
80 Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.
81 Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
82 Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
83 Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.
84 Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?
85 Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.
86 Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
87 Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
88 Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.
89 Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.
90 Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.
91 Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.
92 Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
93 Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.
94 Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
95 Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.
96 Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.
97 Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.
98 Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.
99 Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.
100 Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.
