9 Załatw sprawę ze swoim bliźnim i nie zdradzaj tajemnicy drugiemu;
10 By ten, który słucha, nie zawstydził cię, a twoja niesława nie przylgnęła do ciebie.
11 Odpowiednio wypowiedziane słowo jest jak złote jabłko w srebrnych rzeźbach.
12 Jak złoty kolczyk i klejnot ze szczerego złota tak jest dla uszu posłusznego ten, który mądrze strofuje.
13 Czym chłód śniegu w czasie żniwa, tym wierny posłaniec dla tych, którzy go posyłają, bo pokrzepia dusze swych panów.
14 Człowiek, który się chlubi zmyślonym darem, jest jak chmury i wiatr bez deszczu.
15 Cierpliwością można przekonać władcę, a łagodny język łamie kości.
16 Czy znalazłeś miód? Zjedz tyle, ile trzeba, byś objadłszy się, nie zwrócił go.
17 Oddal nogę od domu bliźniego, by nie miał cię dość i cię nie znienawidził.
18 Kto mówi fałszywe świadectwo przeciw swemu bliźniemu, jest młotem i mieczem, i ostrą strzałą.
19 Ufność w człowieka niewiernego w dniu ucisku jest jak złamany ząb i zwichnięta noga.
20 Jak ten, kto zabiera odzienie w czasie zimy i jak ocet na saletrze taki jest ten, kto śpiewa pieśni smutnemu sercu.
21 Jeśli twój nieprzyjaciel jest głodny, nakarm go chlebem, a jeśli jest spragniony, napój go wodą;
22 Bo zgarniesz rozżarzone węgle na jego głowę, a PAN cię nagrodzi.
23 Jak północny wiatr przepędza deszcz, tak gniewna twarz przepędza plotkarski język.
24 Lepiej mieszkać w kącie pod dachem niż z kłótliwą żoną w przestronnym domu.
25 Jak zimna woda dla pragnącej duszy, tak dobra wieść z dalekiej ziemi.
26 Jak zmącone źródło i zepsuty zdrój, tak sprawiedliwy, który upada przed niegodziwym.
27 Niedobrze jest jeść za dużo miodu, a szukanie własnej chwały nie jest chwałą.
