1 Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.
2 Dobry człowiek zdobędzie łaskę PANA, ale PAN potępi podstępnego.
3 Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4 Żona cnotliwa jest koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, jest jak zgnilizna w jego kościach.
5 Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.
6 Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.
7 Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.
8 Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.
9 Lepszy jest człowiek wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.
10 Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.
11 Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.
12 Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje owoc.
13 Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.
14 Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za dzieła swoich rąk otrzyma zapłatę.
15 Droga głupiego wydaje się słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.
16 Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.
17 Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.
