10 Qui decipit justos in via mala, in interitu suo corruet, et simplices possidebunt bona ejus.
11 Sapiens sibi videtur vir dives; pauper autem prudens scrutabitur eum.
12 In exsultatione justorum multa gloria est; regnantibus impiis, ruinæ hominum.
13 Qui abscondit scelera sua non dirigetur; qui autem confessus fuerit et reliquerit ea, misericordiam consequetur.
14 Beatus homo qui semper est pavidus; qui vero mentis est duræ corruet in malum.
15 Leo rugiens et ursus esuriens, princeps impius super populum pauperem.
16 Dux indigens prudentia multos opprimet per calumniam; qui autem odit avaritiam, longi fient dies ejus.
17 Hominem qui calumniatur animæ sanguinem, si usque ad lacum fugerit, nemo sustinet.
18 Qui ambulat simpliciter salvus erit; qui perversis graditur viis concidet semel.
19 Qui operatur terram suam satiabitur panibus; qui autem sectatur otium replebitur egestate.
20 Vir fidelis multum laudabitur; qui autem festinat ditari non erit innocens.
21 Qui cognoscit in judicio faciem non bene facit; iste et pro buccella panis deserit veritatem.
22 Vir qui festinat ditari, et aliis invidet, ignorat quod egestas superveniet ei.
23 Qui corripit hominem gratiam postea inveniet apud eum, magis quam ille qui per linguæ blandimenta decipit.
24 Qui subtrahit aliquid a patre suo et a matre, et dicit hoc non esse peccatum, particeps homicidæ est.
25 Qui se jactat et dilatat, jurgia concitat; qui vero sperat in Domino sanabitur.
26 Qui confidit in corde suo stultus est; qui autem graditur sapienter, ipse salvabitur.
27 Qui dat pauperi non indigebit; qui despicit deprecantem sustinebit penuriam.
28 Cum surrexerint impii, abscondentur homines; cum illi perierint, multiplicabuntur justi.
