9 Cor hominis disponit viam suam, sed Domini est dirigere gressus ejus.
10 Divinatio in labiis regis; in judicio non errabit os ejus.
11 Pondus et statera judicia Domini sunt, et opera ejus omnes lapides sacculi.
12 Abominabiles regi qui agunt impie, quoniam justitia firmatur solium.
13 Voluntas regum labia justa; qui recta loquitur diligetur.
14 Indignatio regis nuntii mortis, et vir sapiens placabit eam.
15 In hilaritate vultus regis vita, et clementia ejus quasi imber serotinus.
16 Posside sapientiam, quia auro melior est, et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
17 Semita justorum declinat mala; custos animæ suæ servat viam suam.
18 Contritionem præcedit superbia, et ante ruinam exaltatur spiritus.
19 Melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis.
20 Eruditus in verbo reperiet bona, et qui sperat in Domino beatus est.
21 Qui sapiens est corde appellabitur prudens, et qui dulcis eloquio majora percipiet.
22 Fons vitæ eruditio possidentis; doctrina stultorum fatuitas.
23 Cor sapientis erudiet os ejus, et labiis ejus addet gratiam.
24 Favus mellis composita verba; dulcedo animæ sanitas ossium.
25 Est via quæ videtur homini recta, et novissima ejus ducunt ad mortem.
26 Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum.
27 Vir impius fodit malum, et in labiis ejus ignis ardescit.
28 Homo perversus suscitat lites, et verbosus separat principes.
