9 Abominatio est Domino via impii; qui sequitur justitiam diligitur ab eo.
10 Doctrina mala deserenti viam vitæ; qui increpationes odit, morietur.
11 Infernus et perditio coram Domino; quanto magis corda filiorum hominum !
12 Non amat pestilens eum qui se corripit, nec ad sapientes graditur.
13 Cor gaudens exhilarat faciem; in mœrore animi dejicitur spiritus.
14 Cor sapientis quærit doctrinam, et os stultorum pascitur imperitia.
15 Omnes dies pauperis, mali; secura mens quasi juge convivium.
16 Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles.
17 Melius est vocari ad olera cum caritate, quam ad vitulum saginatum cum odio.
18 Vir iracundus provocat rixas; qui patiens est mitigat suscitatas.
19 Iter pigrorum quasi sepes spinarum; via justorum absque offendiculo.
20 Filius sapiens lætificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam.
21 Stultitia gaudium stulto, et vir prudens dirigit gressus suos.
22 Dissipantur cogitationes ubi non est consilium; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
23 Lætatur homo in sententia oris sui, et sermo opportunus est optimus.
24 Semita vitæ super eruditum, ut declinet de inferno novissimo.
25 Domum superborum demolietur Dominus, et firmos faciet terminos viduæ.
26 Abominatio Domini cogitationes malæ, et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo.
27 Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam; qui autem odit munera, vivet. Per misericordiam et fidem purgantur peccata: per timorem autem Domini declinat omnis a malo.
28 Mens justi meditatur obedientiam; os impiorum redundat malis.
29 Longe est Dominus ab impiis, et orationes justorum exaudiet.
30 Lux oculorum lætificat animam; fama bona impinguat ossa.
31 Auris quæ audit increpationes vitæ in medio sapientium commorabitur.
