8 Sapientia callidi est intelligere viam suam, et imprudentia stultorum errans.
9 Stultus illudet peccatum, et inter justos morabitur gratia.
10 Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus.
11 Domus impiorum delebitur: tabernacula vero justorum germinabunt.
12 Est via quæ videtur homini justa, novissima autem ejus deducunt ad mortem.
13 Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat.
14 Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus.
15 Innocens credit omni verbo; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus.
16 Sapiens timet, et declinat a malo; stultus transilit, et confidit.
17 Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est.
18 Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam.
19 Jacebunt mali ante bonos, et impii ante portas justorum.
20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit: amici vero divitum multi.
21 Qui despicit proximum suum peccat; qui autem miseretur pauperis beatus erit. Qui credit in Domino misericordiam diligit.
22 Errant qui operantur malum; misericordia et veritas præparant bona.
23 In omni opere erit abundantia; ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas.
24 Corona sapientium divitiæ eorum; fatuitas stultorum imprudentia.
25 Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis.
26 In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis ejus erit spes.
27 Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis.
