11 Nakaila ako sa tanang langgam sa kabukiran, ug akoa ang mga ihalas nga mananap sa kapatagan.
12 Kung gutomon ako, dili ko kamo sultihan; kay ang kalibotan akoa man, ug ang tanan nga anaa niini.
13 Mokaon ba ako sa unod sa mga torong baka o moinom sa dugo sa mga kanding?
14 Ihalad diha sa Dios ang halad sa pagpasalamat, ug bayri ang inyong panaad sa Labing Halangdon.
15 Sangpita ako sa adlaw sa inyong kalisdanan; luwason ko kamo, ug himayaon ninyo ako.”
16 Apan miingon ang Dios sa mga daotan, “Unsa man ang kalabotan ninyo sa pagpahayag sa akong mga balaod, nga gikuha ninyo ang akong kasabotan sa inyong mga baba,
17 sanglit nagdumot man kamo sa mga gipanudlo ug gisalikway ang akong mga pulong?
18 Sa dihang makakita kamo ug kawatan, mouyon dayon kamo kaniya; nag-apil-apil kamo kanila nga nagbuhat ug pagpanapaw.
19 Gihatag ninyo ang inyong baba sa daotan, ug ang inyong dila nagsultig pagpanglimbong.
20 Naglingkod kamo ug nagsulti batok sa inyong igsoong lalaki; nanghimaraot kamo sa anak nga lalaki sa inyong kaugalingong inahan.
21 Gibuhat ninyo kining tanan nga mga butang apan naghilom lamang ako, busa naghunahuna kamo nga sama lamang ako kaninyo. Apan badlongon ko kamo ug ipagawas sa inyong atubangan ang tanan nga mga butang nga inyong gibuhat.
22 Pamalandongi kini pag-ayo, kamo nga nakalimot sa Dios, kondili pagakuniskunison ko kamo, ug wala na gayoy moabot aron motabang kaninyo!
