5 Busa si Pedro nagpabilin didto sa bilanggoan, apan ang mga pag-ampo inubanan sa pagkugi gihimo sa katilingban ngadto sa Dios alang kaniya.
6 Sa wala pa ang adlaw nga pagadad-on siya ni Herodes sa gawas, nianang kagabhi-on natulog si Pedro tunga sa duha ka mga sundalo, nga gigapos ug duha ka kadena; ug ang mga guwardiya naa sa atubangan sa pultahan nga nagbantay sa bilanggoan.
7 Tan-awa, usa ka anghel sa Ginoo sa kalit nagpakita kaniya, ug ang kahayag midan-ag sa silda. Gihampak niya si Pedro sa kiliran ug gipukaw siya ug miingon, “Bangon ug dali.” Unya ang mga kadena nangatangtang gikan sa iyang mga kamot.
8 Ang anghel miingon kaniya, “Panapot ug suota ang imong mga sandalyas.” Gibuhat kini ni Pedro. Ang anghel miingon kaniya, “Sul-oba ang imong kupo ug sunod kanako.”
9 Busa si Pedro misunod sa anghel ug migawas. Siya wala masayod nga unsa ang gihimo sa anghel tinuod gayod. Siya nagtuo nga siya nakakita ug usa ka panan-awon.
10 Pagkahuman nila ug labay sa una ka guwardiya ug sa ikaduha, naabot sila sa ganghaan nga puthaw nga paingon ngadto sa siyudad; kini naabli sa iyang kaugalingon alang kanila. Nanggawas ug nangadto sila sa dalan, ug ang angel mibiya kaniya dayon.
11 Sa dihang nakamatngon na si Pedro, siya miingon, “Karon nasayod na ako nga gipadala sa Ginoo ang iyang angel ug giluwas ako gikan sa kamot ni Herodes, ug gikan sa tanang gilaoman sa mga tawo nga mga Judio.”
