15 “Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
16 Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
17 Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
19 Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
20 Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
21 Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
22 Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
23 Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.
24 Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
25 Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.
26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.
27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
