1 Davut'un mezmuru Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman Her zaman RAB'be övgüler sunacağım, Övgüsü dilimden düşmeyecek.
2 RAB'le övünürüm, Mazlumlar işitip sevinsin!
3 Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun, Adını birlikte yüceltelim.
4 RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana, Bütün korkularımdan kurtardı beni.
5 O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar, Yüzleri utançtan kızarmaz.
6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu, Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
7 RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar, Kurtarır onları.
8 Tadın da görün, RAB ne iyidir, Ne mutlu O'na sığınan adama!
