81 İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
82 Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
83 Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
84 Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
85 Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
86 Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
87 Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
88 Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
89 Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
90 Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
91 Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
92 Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
93 Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
94 Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
95 Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
96 Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
97 Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
98 Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
99 Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
100 Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
101 Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
