75 Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
76 Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
77 Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
78 Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.
79 Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.
80 Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.
81 İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
82 Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
83 Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
84 Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
85 Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
86 Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
87 Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
88 Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
89 Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
90 Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
91 Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
92 Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
